第18頁(第2/2 页)
我就愛幹這個,除非以後的人都不用錢了,那要多少年啊,那我都老得走不動了吧。」
「瓜批。」宋宇道,「你還想當賊王。」
串子很自豪,「想啊。我們這行要過的三關,現代人沒幾個能過。除了手功,還有練膽和練挨打。手功再好,膽子比雞小,摸個東西前怕狼後怕虎,手都不敢動,練了頂屁用。當年我為了練膽,睡過墳地,蹲過太平間,還故意失手讓人打,拷在欄杆上出洋相。我這麼豁得出去,我不當賊王誰當賊王。」他頓了頓,「就挨打沒練到位,怕疼。這點我服你,皮糙肉厚,肋骨斷幾根喊也不喊,天賦異稟。」
宋宇自打認識串子那天,就聽他說這些話,如今聽了無數次,耳朵快要像串子的手一樣起滿繭了,他伸了個懶腰,「走吧,侯爺快回來了,咱們老實點。」
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>
本章未完,点击下一页继续。